11 najciekawszych, długodystansowych tras trekkingowych na świecie. Część 2.

W poprzedniej części artykułu zaprezentowaliśmy pierwszych pięć z jedenastu najciekawszych szlaków długodystansowych na świecie. Dzisiaj domykamy listę opisując sześć pozostałych. Przypominamy, że nie jest to ranking, a jedynie selekcja różnorodnych tras prowadzących przez niesamowite miejsca na ziemi, a kolejność prezentowanych szlaków jest przypadkowa.

Oto pełna lista wybranych przez nas szlaków:

The Pennine Way, Anglia
Tour du Mont Blanc, Alpy
Walker’s Haute Route, Alpy
The John Muir Trail, USA
The Kokoda Track, Papua Nowa Gwinea
Offa’s Dyke Path, Walia
Torres del Paine, Chile
The Alta Via 1, Włochy
Camino de Santiago, Hiszpania
The Kerry Way, Irlandia
GR20, Korsyka

W części 1 artykułu skończyliśmy na egzotycznej, tropikalnej i deszczowej Nowei Gwineii. Zmieniamy teraz zarówno szerokość, jak i wysokość geograficzna i drugą część trasy rozpoczynamy od Wielkiej Brytanii.

6. Offa’s Dyke Path, Walia

Brytyjczycy uważają ten szlak za doskonały wstęp do przygody z trekkingiem wielkodystansowym. Trasa, którą można przejść w obu kierunkach pokonuje 284 km względnie łatwego terenu pomiędzy ujściem najdłuższej w Wielkiej Brytanii rzeki Severn, położonym nieopodal miasteczka Sedbury, a położonym na północnym wybrzeżu mieście Prestatyn.

Na ukończenie tej trasy przeciętny piechur potrzebować będzie około 12 dni. Szlak wyznacza linia graniczna Anglii i Walii oraz ruiny wału obronnego (dyke) z XVIII wieku zbudowanego prawdopodobnie przez króla Offa. Droga ta wiedzie przez liczne małe, walijskie miasteczka, Black Mountains, Brecon Beacons National Park oraz trzy obszary wchodzące w skład tzw. Areas of Outstanding Natural Beauty: Wye Valley, Shropshire Hills i Clwydian Range.

Niewielkie nachylenia, łąki, wrzosowiska i łagodne wzgórza pozwalają wędrowcowi dobrze poczuć i poznać niepowtarzalną atmosferę i uroki Walii. Najpewniejsza pogoda w Walii jest oczywiście latem, jednak przejście tej trasy zimą z pewnością zapewni większą satysfakcję i wyjątkowe pejzaże.

Długość: 284 km
Orientacyjny czas: 10-12 dni
Najlepszy okres: cały rok

7. Torres del Paine, Chile

Niedaleko przed miejscem, w którym płyta kontynentalna Ameryki Południowej znika w głębinie oceanu, natura stworzyła jeden ze swoich cudów – Torres del Paine. Położony w Patagonii łańcuch górski jest jednym z bardziej spektakularnych pomników przyrody. Dzikie i nieprzystępne góry, krystalicznie czyste jeziora, olbrzymie jęzory lodowców i gęste lasy w głębokich dolinach. Tego wszystkiego można doświadczyć wybierając jedną z wielu możliwych tras przecinających obszar Torres del Paine. Najbardziej popularny szlak nosi nazwę W Track. Aby go pokonać trzeba mieć około 5 dni oraz niezłą kondycję.

Trasa prowadzi przez wszystkie najważniejsze punkty, których nie można przegapić: Horns of Paine, jezioro Nordenskjold, dolinę Frances, oraz przepiękne jezioro Grey wraz ze schodzącym do niego lodowcem. Trasa zatacza pętlę, który ostatni fragment, otaczający Lago Grey pokrywa się z pierwszym. Aby uniknąć powtarzania drogi możliwe jest wzbogacenie trasy o dodatkowe 100 kilometrów szlaku Circut. Ta dodatkowa opcja prowadzi obrzeżem parku pomiędzy niespotykanymi, maleńkimi jeziorami polodowcowymi i zapewnia niesamowite widoki na panoramę Torres del Paine.

Najlepsza pogoda jest tutaj w okresie letnich miesięcy pomimo tego, że wiatry wieją wtedy najsilniej. Jednak wybierając się do Chile wiosną lub jesienią unikniemy tłumów, które potrafią już pojawić się nieraz na popularnym W Track. Przejście trasy możliwe jest zimą wymaga jednak większego doświadczenia i bardzo dobrego przygotowania. Można również skorzystać z pomocy firm organizujących trekkingi w Patagonii. Coraz częściej pojawiają się takie oferty również na zimę.

Długość: 100 km
Orientacyjny czas: 5 dni
Najlepszy okres: wiosna, lato

8. The Alta Via 1, Włochy

We włoskich Dolomitach jest wiele tzw. wysokich szlaków (Dolomite High Route), jednak przez wielu ten uważany jest za klasyk, pomimo niewielkich trudności technicznych. 150 km łączących Lago di Brajes z Belluno przebiega wśród złocistych szczytów i turni wschodnich Dolomitów, ponad szerokimi dolinami wypełnionymi zielenią i pod niebem, które ma szansę pozostać niebieskie przez tydzień. Oczywiście jeśli dobrze zaplanujemy termin wyjazdu i będziemy mieć trochę szczęścia.

Dodatkowych emocji na trasie dostarczają odcinki ubezpieczone liną stalową – via ferraty. Najtrudniejszy odcinek czyli zejście z Schiara można obejść, co sprawia, że szlak ten jest dostępny nawet dla mniej zaawansowanych wędrowców. Cały trekking trwa zazwyczaj 10 -15 dni, po około 7 godzin marszu dziennie z podejściami i zejściami pokonującymi około 800 metrów w pionie.

Noclegi w równo rozłożonych na trasie włoskich refugio może nie są zbyt tanie, ale z pewnością stanowią dodatkową atrakcję na takiej wyprawie. Pokonanie trasy w warunkach letnich możliwe jest w okresie od lipca do września.

Długość: 150 km
Orientacyjny czas: 10-15 dni
Najlepszy okres: lipiec-wrzesień

9. Camino de Santiago, Hiszpania

Droga Santiago. Oczywiście Santiago de Compostela – nie mogłoby jej zabraknąć w tym zestawieniu. Chyba najbardziej znana trasa piesza w Europie. Setki tysięcy ludzi przemierzają ten liczący 732,5 kilometra szlak (lub jego fragmenty) każdego roku. Co ciekawe, ruch na tej trasie był jeszcze większy w średniowieczu. To oczywiście za sprawą pielgrzymów, ponieważ Camino de Santiago powstała jako trasa pielgrzymek do kaplicy Św. Jakuba. Dzisiaj wiele osób pokonuje tą drogę dla samej przyjemności, dla szansy bliższego poznania pejzaży, które stały się inspiracją dla Ernesta Hemingway ’a.

Szlak prowadzi ze wschodu, od granicy francusko – hiszpańskiej na zachód – do najdalszych zakątków Hiszpanii. Podczas tego ultra-trekkingu można przy okazji zwiedzić piękne hiszpańskie miasta takie jak Burgos, León czy Pamplona. Baza noclegowa wzdłuż całości trasy jest dobrze rozwinięta, a wiele miejsc goszczących wędrowców i pielgrzymów zachowało ducha „el Camino”, za sprawą którego trekking ten jest jedyny w swoim rodzaju.

Sama trasa posiada wiele wariantów. Najpopularniejszym z nich jest tzw. Trasa Francuska, której przejście zajmuje około miesiąca. Szlak dostępny jest cały rok, należy jednak brać pod uwagę upały panujące w Hiszpanii w miesiącach letnich.

Długość: 732 km
Orientacyjny czas: 28-35 dni
Najlepszy okres: cały rok

10. The Kerry Way, Irlandia

Całe południowo-zachodnie wybrzeże Zielonej Wyspy uważane jest za obszar bezludny i dziki. Jednak nawet tam półwysep Inveragh to coś zupełnie wyjątkowego. Z trzech stron obmywa go Ocean Atlantycki, a środek wypełnia niewysoki łańcuch górski Macgillycuddy’s Reeks. Jego najwyższy szczyt Carrauntoohil liczy tylko 1038 metrów, jednak nie oznacza to, że można go lekceważyć.

Góry na Inveragh wyrastają prosto z morza, tak że 1038 m to równocześnie wysokość bezwzględna, liczona od poziomu morza, jak i względna, liczona od podstawy góry czyli niemal poziomu morza. Wąska kamienista ścieżka wiedzie przez te łyse góry zawieszone ponad taflą Atlantyku przez 214 km. Szlak Kerry Way ma charakter pętli otaczającej półwysep. Wędrówkę rozpoczyna się i kończy w niewielkim, typowo irlandzkim miasteczku Killarney. Najlepszy okres do wędrówki to lato.

Długość: 214 km
Orientacyjny czas: 9-12 dni
Najlepszy okres: lato

11. GR20, Korsyka

180-kilometrowy trawers tej pięknej, śródziemnomorskiej wyspy przebiega przez prawie całą jej długość z północy na południe i uważany jest przez wielu za najcięższy szlak w Europie. Korsykańska nazwa tej wędrówki to Fra li monti czyli ” Poprzez góry” dobrze oddaje naturę tej wędrówki. Trasa wielokrotnie wznosi się i opada w trudnym i nieprzyjaznym, górskim terenie. Różnica przewyższeń jaką pokonuje to około 10 000 metrów. Ostre skały, wysuszona, szorstka roślinność, usypujące się kamienie i długie fragmenty wymagające niemal wspinaczkowych umiejętności – dobre przygotowanie fizyczne i pewność w poruszaniu się w trudnym terenie jest tutaj niezbędna. Wynagrodzeniem wszelkich trudów są jednak niecodzienne widoki turkusowych jezior polodowcowych, potężnych granitowych ścian Aiguilles de Bavella oraz rozciągającej się w dole, poszarpanej linii brzegowej Korsyki.

Nazwa GR 20 pochodzi od francuskiego Grande Randonnée – wielka wycieczka. Jest to sieć szlaków utworzonych na terenie Europy i oznaczonych kolejnymi numerami. Szlak nr 20 jest najtrudniejszym spośród wszystkich GR. Przejście całej trasy zajmuje zazwyczaj 15 dni, a najlepsza pora dla tego wyczynu to późny czerwiec lub wczesny wrzesień. W tym czasie większość schronisk jest otwartych i pogoda nie jest zbyt upalna. Istnieje możliwość nocowania w namiocie nieopodal schronisk, jednak biwakowanie przy samym szlaku jest niedozwolone.

Popularność i renoma GR 20 sprawia niestety, że bywa on zatłoczony i jeśli to możliwe lepiej jest unikać okresu wakacyjnego. Pomiędzy listopadem a majem góry pokryte są śniegiem i szlak staje się niebezpieczny. Poza sezonem nieczynne są też schroniska przez co całe zapasy żywności należy nieść ze sobą. Inne szlaki Korsyki również warte uwagi i atrakcyjne widokowo to Mare e monti (Od morza do gór) i Mare a mare (Od morza do morza).

Długość: 180 km
Orientacyjny czas: 14-16 dni
Najlepszy okres: wiosna-lato

Część pierwsza tego artykułu znajduje się tutaj.

Michał Gurgul