W polskich górach funkcjonuje pięciostopniowa skala zagrożenia lawinowego, która oznacza prawdopodobieństwa zejścia lawiny. Pamiętajmy, że nawet 1. stopień nie gwarantuje bezpieczeństwa, wszystko zależy od stopnia nachylenia stoku, warunków śniegowych i atmosferycznych. W niniejszym artykule objaśniamy poszczególne stopnie zagrożenia lawinowego.
***
Oto podstawowe symbole, które należy poznać:
Szczegółowo kolejne stopnie zagrożenia lawinowego opisuje poniższa tabela:
Objaśnienia do tabeli
* Nachylenie stoku:
- umiarkowanie strony stok: teren o nachyleniu mniejszym niż około 30°
- stromy stok: teren o nachyleniu większym niż około 30°
- bardzo stromy lub ekstremalny stok: teren szczególnie niekorzystny z uwagi na nachylenie stoku (większe niż około 40°) lub szczególnie niekorzystny ze względu na ukształtowanie, bliskość grani lub właściwości podłoża (zmniejszona przyczepność)
** Obciążenie dodatkowe:
- małe: samotny narciarz lub snowboardzista jadący płynnie, bez upadków, piechur poruszający się w rakietach śnieżnych, grupa zachowująca prawidłowe odstępy pomiędzy uczestnikami (co najmniej 10 m)
- duże: pojedynczy piechur, dwóch lub więcej narciarzy lub snowboardzistów poruszających się bez zachowania prawidłowych odstępów, ratrak, materiały wybuchowe
- lawiny samoistne: lawiny powstałe bez udziału człowieka
Dodatkowe informacje w komunikacie:
Komunikat lawinowy może zawierać dodatkowe informacje o wysokościach n.p.m., o wystawach względem kierunków świata lub o formach terenu szczególnie niekorzystnych ze względu na zagrożenie lawinowe oraz informację o typowych problemach lawinowych.
*** Klasyfikacja Wielkości Lawin
Problemy lawinowe
Pięć typowych problemów lawinowych zostało określone przez Zgromadzenie Ogólne EAWS (European Avalanchest Warning Services) w Monachium w 2017 roku, w celu opisania typowych sytuacji występujących w terenie lawinowym oraz wsparcia specjalistów i turystów w ich ocenie zagrożenia lawinowego. Opis problemu uzupełnia informacje zawarte w komunikacie lawinowym o stopniu zagrożenia lawinowego i wskazanych lokalizacjach niekorzystnych (np. czynnik nachylenia i wysokości) i reprezentuje trzeci poziom w piramidzie informacyjnej.
Opisane definicje obejmują ogólną charakterystykę problemu, w tym spodziewane rodzaje lawin, opis typowego rozmieszczenia w terenie i umiejscowienia słabej warstwy w pokrywie śnieżnej, charakterystykę mechanizmu uruchomienia lawiny, opis typowych okresów występowania, oraz zasad rozpoznania problemu w terenie, a na koniec kilka porad dotyczących zaleceń dla osób planujących wyjście w teren lawinowy.
Główny nacisk położony jest na informacje dla osób rekreacyjnie uprawiających sport i turystykę w terenie gdzie występuje zagrożenie lawinowe. Jednak opis typowych problemów lawinowych może być również przydatny dla służb zajmujących się profesjonalnie bezpieczeństwem lawinowym.
Red.
źródło: TOPR