Obecnie jeden z najlepszych himalaistów świata, dziennikarz, pisarz, filmowiec, oficer. Wrażliwy, refleksyjny, miłośnik Polski i Polaków – przedstawiamy nowego współpracownika Outdoor Magazynu: Denisa Urubko!
Owoce tej współpracy znajdziecie w zakładce „Denis Urubko” (na pasku naszego menu). Będziemy tam publikować teksty Denisa (tłumaczy Aliya Abilbayeva) – zarówno te archiwalne, jak i zupełnie nowe, także te dotyczące najbliższej wyprawy na Kanczendzongę. Denis będzie dla nas pisał o swojej pasji himalajskiej, o Polsce i Polakach, o wspinaczkowych przyjaciołach z nad Wisły, nowej książce, a także o tym co dopiero przed nim. Obecnie Denis pragnie zostać w Polsce, zwłaszcza po tym jak zasmakował tatrzańskich wspinaczek.
Zapraszamy do lektury! I trzymamy kciuki za Denisa!
***
Denis Urubko
Urodzony 29 lipca 1973 roku, obecnie obywatel Rosji (obywatelstwo przyjął w 2012 roku). Himalaista, mistrz sportu klasy międzynarodowej, wielokrotny zwycięzca mistrzostw WNP, Kazachstanu, Kirgistanu w kategorii wysokościowych, technicznych i zimowych wejść w górach. Z zawodu oficer w armii kazachskiej, filmowiec.
Ma tytuł „Snieżnej Pantery” za wejścia na wszystkie pięć 7-tysięczników byłego Związku Radzieckiego, których dokonał w przeciągu 42 dni w 1999 roku – dotychczas niepobity rekord. Czterokrotnie nagrodzony „Złotym czekanem Azji (Piolet D’Or Asia).
Otrzymał nagrodę „ Złoty Czekan” w 2009 i w 2010 – za najlepsze wejścia roku, Eiger Award – 2009 za pierwsze zimowe wejście na Makalu i nagrodę czasopisma «Climbing Magazine»(USA) — 2012 Golden Piton (Złoty Hak) za pierwsze zimowe wejścia na Gaszerbrum II.
Kawaler Złotego orderu Narodowego Komitetu Olimpijskiego Republiki Kazachstan za wybitne osiągnięcia w sporcie (2009), kilka medali po linii wojskowej, medale Nawarry i Nepalu. Oraz przez Fundację Rozwoju Sportu Kazachstanu uznany za «Najlepszy sportowiec roku 2009» w Republice Kazachstan.
W latach 2010-2011 był wiceprezesem Federacji Alpinizmu i Wspinaczki górskiej Republiki Kazachstan.
Pierwszy wspinacz z WNP, który zdobył w ciągu 9 lat (2000-2009) wszystkie 14 ośmiotysięczników świata (główne szczyty), wszystkie – bez użycia tlenu i stał się pod tym względem ósmym na świecie.
Studiował w Instytucie Sztuk Pięknych we Władywostoku, skończył Państwowy Uniwersytet im. Al Farabiego w Ałmaty na wydziale dziennikarstwa. Był kapitanem kazachskiej wysokogórskiej drużyny narodowej. Napisał i wydał 11 książek, jest autorem trzech krótkich filmów o alpinizmie.
Wielokrotnie gościł w Polsce na festiwalach górskich, m.in. na 9. Krakowskim Festiwalu Górskim w 2011 roku i Przeglądzie Filmów Górskich w Lądku Zdroju w 2013 roku.
Osiągnięcia wspinaczkowe:
- 1991 – Biełucha – wejście solowe
- 1992 – Kluczewska Sopka – zimowe wejście solowe
- 1992 – Aksu (5355 m n.p.m.) – wejście solowe
- 1993 – Marmurowa Ściana (6400 m n.p.m.)
- 1993 – Chan Tengri – dwukrotne wejście na szczyt
- 1993 – Pik Ordjonikidze – wejście solowe północną ścianą
- 1994 – Svobodnoj Korei (4740 m n.p.m.) – wejście północną ścianą
- 1994 – Uchitel (4045 m n.p.m.) – wejście solowe południowo-zachodnim żebrem
- 1994 – Marmurowa Ściana
- 1994 – RGO (6500 m n.p.m.) – wejście zachodnim żebrem
- 1995 – Marmurowa Ściana – trawers
- 1995 – Chan Tengri
- 1997 – Pik Majakowskiego – solowe wejście południowo-zachodnią ścianą
- 1998 – Aleksander Blok (5250 m n.p.m.) – lider zimowego wejścia zachodnią ścianą
- 1999 – Svobodnoj Korei – lider zimowego wejścia północną ścianą
- 1999 – zdobycie wszystkich szczytów wymaganych dla uzyskania tytułu Śnieżnej Pantery w ciągu 42 dni
- 2000 – zwycięstwo w zawodach na najszybsze zdobycie Chan Tengri z czasem 13 godzin 40 minut
Himalaje i Karakorum
- 24 maja 2000 – Mount Everest bez tlenu
- 23 maja 2001 – Lhotse
- 13 sierpnia 2001 – Gaszerbrum I
- 20 sierpnia 2001 – Gaszerbrum II
- 13 maja 2002 – Kanczendzonga
- 25 października 2002 – Sziszapangma
- 17 czerwca 2003 – Nanga Parbat drogą Kinschofera
- 18 lipca 2003 – Broad Peak
- 30 maja 2004 – Annapurna
- 25 lipca 2005 – Broad Peak – nową drogą razem z Sergejem Samojłowym
- 25 kwietnia 2006 – Manaslu
- 8 maja 2006 – Manaslu – nową drogą w parze z Sergiejem Samojłowym
- 2 maja 2007 – Dhaulagiri
- 2 października 2007 – K2
- 12 maja 2008 – Makalu
- 9 lutego 2009 – Makalu – pierwsze zimowe wejście (wraz z Simone Moro)
- 11 maja 2009 – Czo Oju – nowa droga w duecie z Borisem Dedeszko, za to wejście otrzymali Złoty Czekan w 2010 roku
- 2 lutego 2011 – Gaszerbrum II – pierwsze zimowe wejście (wraz z Moro i Cory Richardsem)
- 15 sierpnia 2011 — Pik Pobiedy (7439m) — nowa droga północną ścianą z Genadiem Durowym; za to przejście otrzymali Złoty Czekan Azji (w ocenie Denisa Urubko droga ta była niezwykle ciężka i jest dla niego bardzo ważnym przejściem)
Rekordy:
- 1999 rok, grudzień — pierwsze miejsce w zawodach wejścia na czas na Peak Amangeldy, dedykowanych pamięci Anatolia Bukrejewa (w okolicach Ałmaty, 2400m-3970m) – 1 godzina 15 min 42 sekundy (rekord trasy)
- 2000 rok, sierpień — w ramach I Międzynarodowego Górskiego Festiwalu „Chan Tengri 2000” dwukrotnie był na szczycie, za drugim razem – podczas zawodów wejścia na czas od bazy na wysokości (4000 m) do szczytu (7010m) – pokonał w czasie 7 godzin 40 min.
- 2001 rok, 21 sierpnia — wszedł na czas w Karakorum na ośmiotysięcznik Gaszerbrum II od obozu pierwszego (5800 m) do szczytu (8035 m) w czasie 7 godzin 30 min (pobił rekord Anatolia Bukrejewa z 1997 roku o 2 godziny).
- 2006 rok, 14 września — ustanowił rekord w corocznych biegach na najwyższy szczyt Europy – Elbrus. Odczynek od Azau ( początek wyciągu 2 400m) do Zachodniego szczytu (5642 m) (kategoria „Ekstremalna” ) pokonał w czasie 3 godziny 55 min 58 sekund. Ten fenomenalny wynik poruszył cały świat alpinistyczny. Zawody stały się wybitnym wydarzeniem, w rosyjskiej i zachodniej prasie zostało udzielone temu dużo uwagi. Został nakręcony film o tych zawodach i rekordzie Urubko. Dopiero po 4 latach 22 letni polak Andrzej Bargel pobił rekord 33 letniego Denisa Urubko .
- 2009 rok, 11 maj wszedł na Cho Oyu, tym samym został pierwszym alpinistą byłego ZSSR, który wszedł na wszystkie 14 ośmiotysięcznków. Dokonał tego w przeciągu 9 lat – najkrótszy czas na świecie jak na wejścia bez tlenu.
Źródło: wikipedia